Trzy Święte Dni |
Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego - Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota stanowią trzy etapy jednego wydarzenia zbawczego. Gromadząc się wieczorem w Wielki Czwartek w kościele parafialnym w Brzykowie na podobieństwo uczniów podczas Ostatniej Wieczerzy i uczestnicząc w uroczystej mszy św. Wieczerzy Pańskiej rozpoczęliśmy obchody Świętego Triduum Paschalnego. Po Wieczerzy Pańskiej Najświętszy Sakrament został przeniesiony do tzw. Kaplicy Przechowania (Ciemnicy). Wielki Piątek jest dniem męki i śmierci Jezusa Chrystusa. Jest to jedyny dzień w roku, w którym nie ma Mszy św. Jest tylko Komunia św. z Hostii konsekrowanych poprzedniego dnia. Nabożeństwo rozpoczyna się liturgią słowa, w której naczelne miejsce zajmuje opis Męki Pańskiej wg św. Jana. Punktem szczytowym liturgii w tym dniu jest adoracja Krzyża. Następnie na zakończenie nabożeństwa w procesji eucharystyczne Ciało Chrystusa w monstrancji przykrytej białym przezroczystym welonem przeniesione zostaje do tzw. Grobu Pańskiego. Wielka Sobota jest w dalszym ciągu dniem smutku po złożeniu Chrystusa w grobie. Tego dnia nawiedza się Grób Pański i adoruje Najświętszy Sakrament. Przed południem tego dnia zostają poświęcone pokarmy na wielkanocny stół. Liturgia Wigilii Paschalnej pełna jest wymownych symboli, którymi są: światło, słowo, woda i uczta. Przed kościołem zostaje poświęcony ogień, od którego zapalony zostaje paschał - świeca nocy paschalnej, symbol Chrystusa Zmartwychwstałego. Wymownym momentem jest wniesienie w procesji paschału do pogrążonego w ciemnościach kościoła powtarzając trzykrotnie słowa: „Światło Chrystusa”. Ważne miejsce w liturgii Wigilii Paschalnej zajmuje odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Pomimo mało wiosennej jak na Święta Wielkanocne aury w nabożeństwach Świętego Triduum Paschalnego uczestniczyli licznie zgromadzeni parafianie. Również msza św. rezurekcyjna pomimo zmiany czasu z zimowego na letni zgromadziła wielu parafian, którzy jeszcze raz dali świadectwo swojej wiary w Zmartwychwstałego Chrystusa. |